مقایسه سبک های یادگیری و منبع کنترل در گروه های تحصیلی دانشجویان

چکیده هدف : هدف پژوهش تعیین سبک­های یادگیری و منبع کنترل دانشجویان گروه­های تحصیلی بود. روش: روش پژوهش علی-مقایسه­ای و جامعه آماری 6992 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه تبریز در گروه­های تحصیلی علوم انسانی، علوم پایه، فنی-مهندسی و پزشکی بود که با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای نسبی از میان آن­ها 363 نفر انتخاب شد. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه سبک­های یادگیری کُلب (1999) و منبع کنترل راتر 1966 بود. داده­های به دست آمده با مجذور کا و تحلیل واریانس یک­راهه تحلیل شد. یافته­ها: نتایج نشان داد دانشجویان علوم انسانی سبک یادگیری انطباق­یابنده، علوم پایه سبک همگرا، فنی-­مهندسی سبک واگرا و پزشکی سبک جذب کننده دارند (43/72 =c 2 ، 001/0 = p). منبع کنترل دانشجویان دارای سبک یادگیری انطباق یابنده نسبت به گروه های تحصیلی دیگر بیرونی­تر (161/11 =f، 001/0 = p) و منبع کنترل دانشجویان فنی-مهندسی نسبت به گروه­های دیگر و دانشجویان پزشکی نسبت به علوم انسانی درونی­تر بود (526/64 =f، 0001/0 = p). نتیجه­گیری : از آن جایی که شناخت شیوه­های یادگیری می­تواند در شکل­گیری منبع کنترل درونی و بیرونی مناسب و نیز تغییر اسناد­ ناسازگار موثر باشد، بنابراین لازم است آموزش و روش­های تدریس، متناسب با سبک­های یادگیری هر گروه تحصیلی باشد تا دانشجویان با یادگیری مبانی و کاربردی رشته تحصیلی خود، تجارب آموزشی و شغلی موفقیت­آمیز را کسب کنند و به خودباوری برسند.